Հայկ Սահակյանն իր ֆեյսբուքյան էջում գրել է. «Գիտեք արդեն, որ մեր զինվորին կրկին գլխատել են… թե ինչո՞ւ, կարծում եմ հասկանում եք՝ սեփական զորքի մարտական ոգին բարձրացնելու համար:
Մենք գործ ունենք մի թշնամու հետ, ով քաղաքակրթական շատ ցածր, կամ այլ մակարդակի վրա է գտնվում, երբ մարդկանց գլխատելը, քառատելը, անդամազրկելը, ամենատարրական իրավունքների ոտնահարումը նորմալ է, օրինաչափ է, խրախուսելի է:
Կարելի՞ է արդյոք նման թշնամու հետ կռվել՝ պահպանելով քաղաքակրթական քո բարձր աստիճանը, ասպետական բարձր չափանիշները (որով, սովորաբար, առաջնորդվում են մերոնք), մարդկային տարրական իրավունքները, թե՝ ոչ:
Պատմության մեջ մի կերպար կա, ով արդյունավետ միջոց է գտել թուրքական գործոնի դեմ պայքարում. Վլադ Ցեպիշ կամ Վլադ Ցցանիստ` Կոլոսաժածել (հայերեն թարգմանությունն իմն ա, եթե ճշգրիտ տերմինը գիտեք, գրեք խնդրում եմ): Ուրեմն, պատմական անցքերի մանրամաների մեջ չմտնելով, կարճ ասեմ, որ մեր Վլադը, Մեհմեդ 2-րդ
սուլթանի կողմից հարձակման ենթարկվելով, դիմում է եվրոպական երկրներին՝ օգնության խնդրանքով, սակայն անհանգստության, խաղաղության հորդորներից ու սին խոստումներից բացի ուրիշ ոչինչ չստանալով, որոշում է ինքնուրույն պայքարել թուրք կայսրի դեմ: Բայց քանի որ մարդկային և նյութական անհամաչափ սուղ ռեսուրսների տեր է
լինում Վլադ Ցցանիստը, որոշում է հոգեբանական զենք կիրառել՝ դաժան, արյունարբու թշնամու՝ թուրքերի դեմ. բոլոր առճակատումների հետևանքով թշնամու զորքից մնացած գերիներին և մահացածներին ցցի է նստեցնում (դաժան տեսարան ա): Մեհմեդ 2-րդը, սեփական զորքի 100 հազարավոր նեխող դիակները
ցցին նստած տեսնելով, զարհուրում է և առանց հետ նայելու փախչում: Պետք է ճանաչես թշնամուդ, նրա մոտիվացիաները, ուժեղ և թույլ կողմերը և հարվածես ամենաթույլ կետին՝ մինիմալ կորուստներ ունենալու և հաղթելու համար: #խոտորնակինխոտորնակ #սրիդեմսուրենհանում #ատամնընդատաման